Aan boord in Constanta

Hallo allemaal, zoals veel van jullie wel zullen weten ben ik weer vertrokken om mijn stage af te ronden. Na sollicitatie bij de nieuwe eigenaar van de Abis Dunkerque, het schip waarop ik in het najaar al op voer, kreeg ik te horen dat ik was aangenomen als stagiair bij Amasus. Ze zouden mij naar hetzelfde schip gaan sturen. Nu heeft het schip een nieuwe naam, namelijk Eemslift Dafne, maar op een nieuwe naam en een paar andere kleuren na is het schip nog steeds hetzelfde.

Vorige week kreeg ik te horen dat ik weer naar het schip zou gaan vertrekken. Ik kreeg ook te horen dat ik samen met de nieuwe kapitein naar het schip zou gaan. Ze ligt nu bij Constanţa in Roemenië voor anker. Vorige week donderdag ben ik daarom samen met de nieuwe kapitein vanaf Schiphol naar Boekarest gevlogen. Op Schiphol kwam ik er echter al achter dat ik de nieuwe kapitein al ken. Dat is namelijk dezelfde man als waar ik in het najaar al mee heb gevaren. Dat was dus wel een grappige verassing. In Boekarest werden we door een chauffeur opgehaald die ons naar Constanţa heeft gereden. Dat was een rit van ongeveer 3 uur door het besneeuwde Roemeense landschap. Deze rit was ongeveer net zolang als de vlucht van Schiphol naar Boekarest, maar het was wel leuk om wat van Roemenië te kunnen zien. We werden afgezet bij het hotel en we kregen te horen dat het te slecht weer was om vanaf een bootje op het schip te stappen. Ze ligt immers nog steeds voor anker. Vrijdag hadden we dus nog een dagje rust. Het weer zou tot maandag niet verbeteren dus ik besloot Constanţa maar een beetje te ontdekken. Het was best leuk om er een beetje rond te kunnen kijken.

Nietsvermoedend ging ik vrijdagavond slapen en ik had met de kapitein afgesproken om om 9 uur te gaan ontbijten. Nou werd ik zaterdag ochtend ineens gebeld nog voordat mijn wekker afging. Het was de kapitein. Hij had net een telefoontje gekregen van de havenagent. Hij zou er binnen 10 minuten zijn. Snel dus mijn tas inpakken en uitchecken bij de balie. Er was geen tijd meer voor ontbijt. Ze zouden ons nu meteen aan boord gaan zetten. Eenmaal buiten zag ik dat het ook was gaan sneeuwen. Niet echt lekker weer dus om via een ladder aan boord te gaan. 10 minuten nadat ik wakker werd zat ik dus al in de auto en we werden naar de haven gebracht. Daar werden we opgehaald door een loodsboot. Die heeft ons naar de Eemslift Dafne gebracht. Omdat er buiten de haven een deining stond van ruim anderhalve meter werd het schip verzocht om ons tussen de pieren van de haven te ontmoeten. Daar zijn we dus al varende op het schip gestapt en om half 11 in de ochtend stond ik ongeveer aan boord.

Al met al was het best een avontuurlijke reis en ik ben blij dat ik mijn bestemming heb bereikt. Inmiddels weet ik ook dat we voorlopig nog wel even voor anker zullen moeten blijven wachten. Onze lading komt per binnenvaartschip naar ons toe, maar deze kan door ijs op de Donau niet verder varen. Daar zullen we dus nog even op moeten wachten. Voor nu lijkt het erop dat we volgende week dinsdag kunnen beginnen met laden omdat de temperaturen omhoog gaan, maar of dat ook gaat gebeuren zal nog even afwachten blijven. Ik ga proberen om weer regelmatig een blogje te schrijven zodat jullie op de hoogte blijven, maar voor nu. Tot schrijfs!