Een drukke en leerzame tijd

Hoi allemaal. Het heeft even geduurd maar ik heb even tijd gevonden om toch nog een blogje te schrijven. Zoals jullie allemaal wel zullen weten ben ik in Venetië aan boord gegaan. Toen ik aankwam bij het schip werd er net een groot drukvat met beide kranen van het schip aan boord gehesen. Ik werd op de kade ontvangen door de 2e stuurvrouw en kon ik meteen goed zien hoe dit zware stuk aan boord gezet werd. Daarna werd ik meteen aan het werk gezet in het ruim om stuwmateriaal op de goede plek te leggen voor het volgende ladingstuk. Ik moet zeggen dat het meteen goed voelde en ik genoot ervan om mee te kunnen werken aan dit project. De dag erop zijn we lang bezig geweest om alle ladingstukken goed vast te zetten, maar dat had een goede reden. Doordat we op zaterdag lang door hadden gewerkt had ik op zondag de gelegenheid om eind van de middag en in de avond samen met de 2e stuurvrouw, 1e stuurman en 2e machinist Venetië in te kunnen. Ik had dit van tevoren niet verwacht dus het was erg leuk dat dit toch nog kon. Ik heb erg genoten van deze mooie stad en we hebben samen een gezellige avond gehad. Die maandag gooiden we in de ochtend de trossen los en vertrokken we naar het Suez kanaal.

Die week heb ik ook meteen kennis kunnen maken met onze kranen. 2 hele dagen ben ik namelijk samen met de 2e machinist bezig geweest met onderhoud aan de kranen. Het was meteen een leuke en interessante klus. Verder werd er die week onderhoud gepleegd aan het stabiliteit-ponton. Dit is in feite een grote ballasttank die aan dek ligt die aan de zijkant van het schip vastgemaakt kan worden om tijdens het hijsen een betere stabiliteit te hebben. De tank werd opengemaakt en van binnen geïnspecteerd. Ik heb toen zelf ook nog even de gelegenheid gekregen om de tank van binnen te bekijken. Er is op zich niet veel te zien, maar het was wel een leuke ervaring.

In het weekend gingen we door het Suez kanaal. Het was een mooie passage en vanaf dit moment voeren we in voor mij tot nu toe onbekende wateren. Na het Suez kanaal begon ik in de machinekamer. Al gauw werden er problemen met de hoofdmotor vastgesteld. Het bleek dat de turbo niet goed op gang kwam. We zijn daarom bij Safaga in Egypte voor anker gegaan om de turbo te demonteren om het probleem vast te stellen. Het was natuurlijk niet fijn dat er een probleem was, maar het was voor mij wel meteen een erg leerzame ervaring in de machinekamer. Er kwam een serviceteam aan boord en in no-time werd de turbo gedemonteerd. Het probleem kon helaas niet gevonden worden en nadat de hoofdmachinist wat aanpassingen had gedaan aan de motor konden we gelukkig wel weer verder varen.

We voeren verder de rode zee af naar het zuiden en ik wist natuurlijk wat er aan zat te komen. We zouden namelijk door de golf van Aden varen en in dat gebied is lange tijd veel piraterij geweest. We hebben het schip klaargemaakt voor het gebied en nadat we de procedures hadden geoefend met de bemanning in het geval dat we met piraten te maken zouden krijgen voelde ik mij toch wel veilig. Inmiddels is er gelukkig door de aanwezigheid van marineschepen van verschillende landen niet veel piraterij meer. Na een week waren we door het gebied heen en kwamen we dichter bij onze bestemming, Irak. Daar hebben we overigens niet lang gelegen. We hadden een redelijk klein aantal containers aan dek staan die daar gelost moesten worden. Ook hebben we daar ons zoetwater aangevuld en de zoetwatermaker van binnen helemaal schoon gemaakt. Na een paar uur in de haven te hebben gelegen vertrokken we naar onze volgende bestemming, Sikka in India.

Onderweg naar India hebben we nog een korte stop gemaakt op een ankerplaats bij Fujairah om daar onze brandstof aan te vullen. In Sikka lagen we aan een lange pier en daar hebben we de grote drukvaten uit het ruim in een paar dagen gelost. Tijdens het lossen van deze ladingstukken liep ik steeds mee met de stuurvrouw die de commando's aan de kraandrijvers doorgaf om zo langzaam maar zeker de stukken buitenboord te hijsen. Dit is een behoorlijk delicate operatie omdat er tijdens het hijsen veel ballast verpompt moet worden om het schip in evenwicht te houden. Er moet dus goed gecommuniceerd worden tussen degene die de ballast pompt en degene die de kraancommando's doorgeeft. Ik heb erg genoten van dit interessante proces. Helaas heb ik van India zelf vrij weinig gezien, maar ik ben er wel geweest!
Na India zijn we met weer een tankstop bij Fujairah verder gevaren naar Jebel Ali, wat vlak bij Dubai ligt in de Verenigde Arabische Emiraten. Daar hebben we onze volgende lading opgehaald die bestaat uit 6 zoutdroogvaten van bijna 60 ton per stuk. Omdat deze een stuk lichter zijn dat de vaten voor India hebben we deze vaten in anderhalve dag aan boord kunnen zetten. In Jebel Ali is ook een deel van de bemanning gewisseld. Hoewel dat altijd even wennen is, is de sfeer er zeker niet minder om geworden. De vaten uit Jebel Ali hebben de bestemming in Jizan, Saoedi arabië. We zijn dus nogmaals door de golf van Aden gevaren en wederom zonder incidenten hebben we de rode zee bereikt. Nu liggen we voor anker bij Jizan en wachten we tot we onze lading kunnen lossen. Na Jizan zullen we weer door het Suez kanaal gaan op weg naar Malta.

Ik kan dus vertellen dat ik me goed voel aan boord en ik heb in de afgelopen weken veel geleerd in de machinekamer en met laden en lossen. Voorlopig zal ik nog verder gaan leren in de machinekamer en ondertussen ben ik ook druk bezig met het schrijven van een uitgebreid verslag over het hydrauliek systeem van de kranen. Ik hoop dat ik jullie door middel van deze lange blog weer op de hoogte van mijn tijd aan boord heb kunnen brengen. Voor nu, Tot Later!